بررسی پروتکلهای پیشگیری و درمان سوء مصرف مواد در مجروحین جنگی و جانبازان

سابقه و هدف: مجروحین جنگی و جانبازان به دلیل قرار گرفتن در شرایط طاقت فرسای نبرد و آسیب های جسمی و روانی متعدد مستعد گرایش به سوءمصرف مواد و اعتیاد می باشند. در برخی ارتش های دنیا پروتکل هایی به منظور پیش گیری و درمان اعتیاد در مجروحین جنگی وجود دارد که در این پژوهش به بررسی آنها پرداخته شده است.   مواد و روش ها: در این مطالعه مروری، کلیه مقالات مرتبط با اعتیاد و سوء مصرف مواد در مجروحین جنگی موجود در پایگاه های اطلاعاتی داخلی و خارجی، کتب کتابخانه های دانشگاه های داخل و خارج با عنوان روان شناسی نظامی و مجروحین جنگی، پروتکل های تهیه شده در زمینه پیشگیری از مصرف مواد در میان نیروهای نظامی و مجروحان جنگی در نقاط مختلف دنیا از نظر کاربرد آن در جانبازان جمهوری اسلامی ایران بررسی گردید.   یافته ها: نتایج نشان داد پروتکل های درمان با آگونیست های مواد افیونی، پروتکل رواندرمانی فردی و شناختی-رفتاری، پروتکل درمان های اجتماعی و پروتکل خانواده درمانی از پروتکل های به کار رفته در مجروحین جنگی سایر نظامیان دنیاست که در جانبازان جمهوری اسلامی ایران قابل استفاده می باشد و برعکس پروتکل های درمان سوء مصرف الکل و ماری جوانا، پروتکل پیشگیری از رفتارهای پرخطراز قبیل تزریق مواد و پروتکل کاهش آسیب چندان در جانبازان کشور ما قابل استفاده و تعمیم نیست.   بحث و نتیجه گیری: با توجه به نتایج این پژوهش تدوین پروتکل اختصاصی در میان جانبازان جمهوری اسلامی ایران به منظور پیشگیری و درمان سوءمصرف مواد لازم و ضروری به نظر می رسد.